ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

Κι εκεί που όλοι ήσυχοι στηρίζαν το Μαγγίνα,
τους ήρθε η παραίτηση στην κράνα γκιλοτίνα.
Γιατί καλά καθόντουσαν και μοίραζαν τα πόστα
αλλά το Απασχόλησης έμοιαζε με αρρώστια!
Κανένας δεν το ήθελε κι όλοι ήταν με το φόβο
για αυτό έκλεισαν τα κινητά ή τα ‘βαλαν στ’ αθόρυβο.
Η μόνη που το σήκωσε ήτανε το «Φανάκι»,
γιατί ήταν Σάββατο πρωί κι ήθελε Κολωνάκι.
Νόμιζε πως η φίλη της την έπαιρνε για ψώνια
πού να το φανταζότανε μετά από τόσα χρόνια,
πως την καλούσε ο αρχηγός του κράτους ο σωτήρας,
σαν τον ακούει στη γραμμή της πέφτει ο αναπτήρας.
Γλίστρησε και τσακίστηκε στο ίσιωμα η καημένη,
στην πρόσκληση του αρχηγού του ‘πε να περιμένει.
Θα ‘ρθω πρωθυπουργάκο μου να πάρω το υπουργείο
μα μια που θα με υποδεχτούν, μια που θα πω αντίο.
Δεν ξέρω από εργαζόμενους, ξέρω μόνο από doping,
Και σ’ όλες τις απεργίες τους εγώ πάω για shopping.