Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Παίζουμε πετρουλο-πόλεμο;

Γενικά δε μ’ αρέσει να κράζω άλλες γυναίκες, κυρίως αυτές που είναι επαγγελματικά ωραίες ή ωραίες κατ’ επάγγελμα. Η δουλειά τους είναι, και γι’ αυτό, από τη στιγμή που δε με επηρεάζουν με τη ζωή και τις αποφάσεις τους, μπορούν να είναι όσο σαχλές θέλουν, ή άσχημες. Αλλά με τρώει κάτι εδώ και καιρό και δε μπορώ να το κρατήσω για μένα.

Χωρίς να έχω ασχοληθεί περισσότερο από 4 δευτερόλεπτα τη φορά, έχει τύχει να δω την τρυφερή πετρούλα (οξύμωρο!) να την πέφτει στον καιρό. Ή μάλλον να παρουσιάζει τις προβλέψεις της ΕΜΥ με σεξουαλικό (για γέρους με άνοια) τρόπο.

Δε φταίει. Με τίποτα. Ανήκει κι αυτή στη γενιά των 700 ευρώ. Της βρήκαν μια δουλίτσα. Γιατί να μην την κάνει με σταθερό μισθό και γέλιο για όλους;

Εγώ να σας πω την αλήθεια δε γελάω. Ψιλοντρέπομαι. Το ίδιο ντρέπομαι βέβαια κι όταν προσπαθεί η Μπήλιω Τσουκαλά να κάνει μια εισαγωγή για τον καλεσμένο της (τα ‘χουμε πει και παλιότερα), κι ας είναι και δημοσιογράφος.

Η πετρούλα όμως που μας βρήκε στο κεφάλι ένα ωραίο απόγευμα, έχει ως επάγγελμα, ιδιότητα και τίτλο, την ωραιότητά της!
Και μαζί με όλα τα υποκοριστικά των λέξεων «Ελλάδα, καιρός, σύννεφα, βροχή» προσπαθεί να είναι όχι μόνο ωραία αλλά και σέξι.
Για να φαίνεται στο κυρ μαλέλη ότι το να μιλάει μια μικρή πετρούλα με υποκοριστικά είναι σέξι, πάει να πει ότι έχουν ‘πήξει’ στη δουλειά στο σταρ.

Στα παλιά μας τα παπουτσάκια όμως.

Αυτό που με ‘τρώει’ εμένα, είναι η καταπληκτική ομοιότητα της μικρής πετρούλας με τον ογκόλιθο της κωμωδίας Γεωργία Βασιλειάδου. Αυτή την καταπληκτική κωμικό που γούσταρε να πουλάει την «ασχήμια» της σε συνδυασμό με το μεγάλο της ταλέντο.
Άφησε εποχή και έκανε σχολή (δύσκολο να ακολουθηθεί), μοστράροντας ως υπέροχη άσχημη και αξιοποιώντας, βέβαια, μοναδικά εμπνευσμένα κείμενα.





Φυσικά η Βασιλειάδου για μένα είναι μια συμπαθής και ζεστή φιγούρα. Καθιερώθηκε όμως ως η άσχημη του ελληνικού κινηματογράφου. Και ως τέτοια, είχε περισσότερο ενδιαφέρον, αφού δεν πλάσαρε με το ζόρι κάτι άλλο και ξένο από αυτό που ήταν.

Η πετρούλα λοιπόν της μοιάζει πολύ! Στη φάτσα. Είναι ίδια.
Κι έτσι έχουμε τον εκρηκτικό συνδυασμό: φάτσα Γεωργίας Βασιλειάδου, με κείμενα από τα διαλείμματα της πρώτης δημοτικού, ρούχα αποκριάς, σεξουαλικά υπονοούμενα πόας, απευθυνόμενα σε υπερήλικες.

Αυτό θα πει να απευθύνεσαι σε μεγάλο κοινό. :-Ρ

(Ας ξαναβάλω το φτυάρι στη θέση του)