Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

Από την Ελλάδα με αγάπη

Αγαπημένη μου φίλη Σίσσυ,
Άργησα να σου στείλω card postal γιατί έψαχνα μια ωραία φωτογραφία τώρα που μπήκε άνοιξη στην Ελλάδα.

Σου γράφω τώρα με μια ανοιξιάτικη αύρα έξω από το παράθυρο το οποίο όμως δεν τολμώ να ανοίξω. Θα σου εξηγήσω παρακάτω γιατί.

Έμαθα πως εκεί στη Νορβηγία βάζετε σύστημα συναγερμού στα μωρά σας, για να μην καταλήξουν από λάθος σε σουηδικά κρεβάτια. Πολύ ωραία ιδέα!
Σου εύχομαι λοιπόν από τα βάθη της καρδιάς μου καλή εγκυμοσύνη και με ένα καλό αντικλεπτικό.

Τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, συμβαίνουν διάφορα περίεργα πράγματα. Δεν ξέρω από πού να αρχίσω.
Καταρχάς έχουμε μια κυβέρνηση, με εκείνον τον Κωστάκη. Τον θυμάσαι; Που έχει ένα γιο και μια κόρη... Τώρα πρέπει να έχει δώσει στην κόρη του να χειριστεί το ασφαλιστικό, γιατί το έχει κρατήσει σφιχτά στην αγκαλιά σαν την κούκλα της που δε θέλει να μοιραστεί με τις φίλες γιατί είναι δικιά της, είναι δικιά της, εί-ναι-δι-κιά-της.

Την τελευταία εβδομάδα έχω κλειστεί στο ασανσέρ πέντε φορές.

Άκου πώς έχει το πράγμα!

Θυμάσαι που σου έγραφα στο προηγούμενο γράμμα ότι το Υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει ρεύμα γιατί τους είχε πέσει ο Γενικός; Τώρα αυτός συνέρχεται, αλλά πάλι δεν έχουν ρεύμα γιατί η ΔΕΗ κάνει διακοπές. Σε κάποιο νησί. Στη Φάδο μάλλον γιατί μας έκαναν με τα κρεμμυδάκια.


Μυρίζει κρεμμυδάκια παντού γιατί κάνουν διακοπές και τα σκουπίδια. Διακοπές και ηλιοθεραπεία στους δρόμους. Χαμός ε! Και όσο πληθαίνουν τα σκουπίδια, μυρίζει το κράτος μία μπαγιατίλα... άλλο πράμα.


Υποτίθεται όμως ότι έχουμε εναλλακτικές λύσεις Σίσσυ μου. Θυμάσαι ένα αγόρι που ήθελε να γίνει δήμαρχος; Τον Τσούπρα; Τώρα μεγάλωσε κι έγινε Τσίπρας! Και πρόεδρος στο κόμμα. Στις δημοσκοπήσεις ανεβαίνει συνέχεια το ποσοστό του. Τέτοια κάνει ο …Αλαβάνος και δεν μπορώ να τον ξεχάσω!

Μια που μιλάμε για αγάπες… Αυτό που έχεις κάνει εσύ στη Νορβηγία, που συμβιώνεις με τον καλό σου με μία υπογραφή θα γίνεται κι εδώ. Σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης το λέμε. Αλλά οι ομοφυλόφιλοι δε θα μπορούν να το υπογράφουν και φωνάζουν και ωρύονται γιατί είναι μεγάλη πουστιά να τους αφήσουν απέξω.

Τώρα που είπα ‘απέξω’ θυμήθηκα το ποδόσφαιρο. Η ομάδα μας είναι πρώτη και πάλι. Διώξαμε τον προπονητή. Όπως πάντα. Αυτό το φανταζόσουν κι εσύ χωρίς να στο γράψω. Θυμάσαι που σας στείλαμε πίσω τον Σόλιντ που όλο έχανε. Ε, τώρα στείλαμε πακέτο και το Λεμονή. Και θα πάρουμε μάλλον το πρωτάθλημα. Μ' άλλον.
Μια άλλη ποδοσφαιρική ομάδα κλείστηκε στο ασανσέρ της βαθμολογίας από διακοπή Τύχης. (Και μάλιστα όταν τους απεγκλώβισαν οι ειδικές δυνάμεις διαιτητών είχαν το θράσος να τους κατηγορήσουν κιόλας).

Ρε συ! έμαθες τι έγινε στα Τίρανα; Κοντεύουν να εξαφανιστούν από τις εκρήξεις πυρομαχικών που είχαν λήξει. Είδες τι παθαίνει όποιος ανακατεύεται με τους Αμερικανούς. Τον τρώνε τα όπλα. Άντε ευκαιρία να τα ανανεώσουν.

Να. Βρήκα επιτέλους φωτογραφία.


Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

ΤΣΕΛΣΙ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!




Σκέψου μόνο ποιος θα θυμάται μετά από 10 χρόνια το σημερινό αποτέλεσμα.